चिमणीचा घरटा

चिंव चिंव चिंव रे !
तिकडे तूं कोण रे ?

'कावळे दादा, कावळे दादा,
माझा घरटा नेलास, बाबा ?'
'नाहीं ग बाई, चिमूताई,
तुझा घरटा कोण नेई ?'

'कपिला मावशी, कपिला मावशी,
घरटें मोडून तूं कां जाशी ?'
'नाहीं गं बाई, मोडीन कशी ?
मऊ गवत दिलें तुशीं'

'कोंबडी ताई, कोंबडी ताई
माझा घरटा पाहिलास बाई ?'
'नाहीं गं बाई मुळीं नाहीं
तुझा माझा संबंध कांहीं ?'

'आता बाई पाहूं कुठें ?
जाऊ कुठें ? राहूं कुठें ?'
गरीब बिचाऱ्या चिमणीला
सगळे टपले छळण्याला.

चिमणीला मग पोपट बोले,
'कां गं तुझे डोळे ओले ?'
'काय सांगू बाबा, तुला ?
माझा घरटा कोणी नेला ?'

'चिमुताई, चिमुताई,
माझ्या पिंजऱ्यात येतेस, बाई ?
पिंजरा किती छान माझा !
सगळा शीण जाईल तुझा'

'जळो तुझा पिंजरा मेला !
त्याचे नाव नको मला !
राहीन मी घरट्याविना !'
चिमणी उडून गेली राना.



— बालकवी