सरस्वतीची भूपाळी (नमने वाहुनि स्तवने उधळा)

नमने वाहुनि स्तवने उधळा, जयजयकार करा,
बंधुहो । जयजयकार करा
सकल मनांचा विकास येतो आज आपुल्या घरा ll १ ll

विमलहास्यसुमवृष्टीमध्ये असो तुझे स्वागत,
निरंतर । असो तुझे स्वागत
परमात्म्याच्या चित्सौंदर्या, येई बा हासत ll २ ll

आत्मवेलिच्या स्फूर्तिफुलांवर वसंत जे विलसती,
बुद्धिचे । वसंत जे विलसती
त्याच वसंता त्वदीय विकासा, सरस्वती बोलती ll ३ ll

विश्वकाव्य वाचीत बैसली चित्तमयूरावरी,
दीप्ती जी । चित्तमयूरावरी
त्या दिप्तीला, त्या ज्ञप्तीला, वदती वागीश्वरी ll ४ ll

हे वाग्देवी, असे प्रार्थना ये या संकीर्तना,
उत्सवा । ये या संकीर्तना
जगन्मंगले, सकल मंगलासह दे पददर्शना ll ५ ll

सगुण शांत त्वच्चित्रमूर्तिला गातो मी गायन,
शारदे । गातो मी गायन
धन्य धन्य सौंदर्य, धन्य त्वत्प्रसन्नपुण्यानन ll ६ ll

किरिट शोभला त्वन्मौलीला अमूल्य तत्वांचा,
शारदे । अमूल्य तत्वांचा
अरुणराग त्यातून उधळला, सद्गुणरत्नांचा ll ७ ll

आत्मवेलिच्या स्फूर्तिफुलांवर वसंत जे विकसती,
बुद्धिचे l वसंत जे विकसती
त्याच वसंता त्वदीय विकासा, सरस्वती बोलती ll ८ ll

डोले कंठी सच्छास्‍त्रांचा चंद्रहार हासरा,
पाहुनी l चंद्रहार हासरा
भाली फुलला, गाली खुलला काव्यदिव्यबिजवरा ll ९ ll

सौंदर्याहुनि दिव्य दिव्यतर हिचे ज्ञान सुंदर,
खरोखर l हिचे ज्ञान सुंदर
त्या ज्ञानाहुनी जगात सुंदर, एकच परमेश्वर ll १० ll

हृदयमंदिरी प्राणशक्‍तीचे झोपाळे डोलवी,
देवि ही l झोपाळे डोलवी
सुखदु:खांचे देउनि झोके, जिवांना खेळवी ll ११ ll

विचारकारंज्यावर तुषार शब्दांचे नाचवी,
देवि ही l शब्दांचे नाचवी
जिवात्मा त्यातून बोलवी, परमात्मा डोलवी ll १२ ll

चराचरांचा दावि चित्रपट अमुच्या स्मरणावर,
भराभर l अमुच्या स्मरणावर
विजेऐवजी त्यात जळे चित्‍चंद्राचे झुंबर ll १३ ll


— गोविंद

(सौजन्य : आठवणीतली गाणी . कॉम)

तुझ्या घराला

तुझ्या घराला वाट जातसे पांदीपांदींतुनी;
नाजुक वेलीवरी लगडल्या गुंजा दो बाजुंनी.
लवली जागोजाग सुमांगी मेंदी काठावरी
तशी बाभळी, शुभ्र ओढणी काटेरी सावरी.

उंच जांभळा डोंगर शोभे सुनील क्षितिजावर;
हिरवट काळें रान तळाशीं, दिसें जरा धूसर.
शिळा घालती रानपाखरें, वारा करि सळसळ;
भवतालीं तर शांती दाटे गभीर अन् कोमल.

तिथेच आहे तुझें चिमुकलें गवताचें झोपडें;
काळेंबाळें तिथे कोकरु दाराशीं बागडें.
दारांशीं तूं उभी : नेसुचें लुगडें गुंजेपरी
लालभडक अन् तंग नेसणी तशीच गुडघ्यावरी.

उभार उघडी; नुसती चोळी तारुण्या सावरी;
लाल मण्यांच्या गळ्यांत पोती; मधे रुप्याची सरी .
साध्याभोळ्या नयनीं नाचे निर्भयता हासरी;
हसें कोवळें अर्भकापरी : भान मनाचें हरी.

नागर नीती शिकवाया तुज आलें तुझियाकडे :
सौंदर्याच्या शांत जलाशयिं टाकावें का खडे ?


— इंदिरा संत

संकलन व संकल्पना: श्री देवराम भुजबळ