गाउं त्यांना आरती

[वृत्त : पांडव दिडकी]
संगरी वीराग्रणी जे धैर्यमेरू संकटी, जन्मले या भारतीं
राष्ट्रचक्रोद्धारणी कर्णापरी ज्यांना मृती, गाउं त्यांना आरती

कोंदला अंधार मार्गी खाचखड्डे मातले, तस्करांनी वेढिलें
संभ्रमी त्या जाहले, कृष्णापरी जे सारथी, गाउं त्यांना आरती

स्वार्थहेतूला दिला संक्षेप ज्यांनी जीवितीं, तो परार्थी पाहती
आप्तविस्तारांत ज्यांच्या देशही सामावती, गाउं त्यांना आरती

देश ज्यांचा देव, त्याचें दास्य ज्यांचा धर्म हो दास्य-मुक्ति ध्येय हो
आणि मार्कंडेयसे जे जिंकिती काळाप्रती, गाउं त्यांना आरती

देह जावो, देह राहो; नाहि ज्यांना तत्क्षितीं, लोकसेवा दे रती
आणि सौभद्रापरी देतात जे आत्माहुती, गाउं त्यांना आरती

जाहल्या दिड.मूढ लोकां अर्पिती जे लोचनें, क्षाळुनी त्यांची मनें
कोटिदीपज्योतिशा ज्यांच्या कृती ज्यांच्या स्मृती, गाउं त्यांना आरती

नेटकें कांही घडेना, काय हेतु जीवना, या विचारी मन्मना
बोधितों कीं "एवढी होवो तरी रे सत्कृती, गा तयांची आरती."


— यशवंत