आमुचे घर छान
शेजारी वाहे ओढा
कागदी होड्या सोडा
चतुर नव्हे तर
अभ्रकी पंखांचे ते
विमान उडे तेथे
उथळ वाहे पाणी
नितळ थंडगार
नाचता त्यात फार
पाहून अंग ओले
भरते रागे आई
मागून देई काही
आमुचे घर छान
परसु लांब रूंद
मोगरा जाई कुंद
खोबरे झेंडूतील
मागतो सदा बाळ
झेंडूंचा पहा काळ
अडुळशाची फुले
देठात थेंब गोड
करितो गोड तोंड
सोलून कोरफड
पाण्यात धुतां साफ
बर्फ हो आपोआप
आमुचे घर छान
म्हणती आम्हा द्वाड
करिती परी लाड
अंगणी सारवल्या
खडूने काढू शिडी
लंगडी चढोवढी
घरात जिन्याखाली
ताईचे घरकूल
खड्यांची थंड चूल
भांडून केव्हा केव्हा
म्हणतो जा! फू गडी!
लागेना परी घडी
आमुचे घर सान
आता ते कोठे गेले
बाल्याचे हे भुकेले
— माधव ज्यूलियन
सौजन्य: http://marathiblogs.net/शेजारी वाहे ओढा
कागदी होड्या सोडा
दूर जाती II १ II
चतुर नव्हे तर
अभ्रकी पंखांचे ते
विमान उडे तेथे
उन्हामाजी II २ II
उथळ वाहे पाणी
नितळ थंडगार
नाचता त्यात फार
मौज वाटे II ३ II
पाहून अंग ओले
भरते रागे आई
मागून देई काही
खाऊ गोड II ४ II
आमुचे घर छान
परसु लांब रूंद
मोगरा जाई कुंद
फुलतात II ५ II
खोबरे झेंडूतील
मागतो सदा बाळ
झेंडूंचा पहा काळ
खोडकर II ६ II
अडुळशाची फुले
देठात थेंब गोड
करितो गोड तोंड
मुलांचे तो II ७ II
सोलून कोरफड
पाण्यात धुतां साफ
बर्फ हो आपोआप
काचेवाणी II ८ II
आमुचे घर छान
म्हणती आम्हा द्वाड
करिती परी लाड
बाबा-आई II ९ II
अंगणी सारवल्या
खडूने काढू शिडी
लंगडी चढोवढी
खेळायला II १० II
घरात जिन्याखाली
ताईचे घरकूल
खड्यांची थंड चूल
पक्वान्न दे II ११ II
भांडून केव्हा केव्हा
म्हणतो जा! फू गडी!
लागेना परी घडी
एक व्हाया II १२ II
आमुचे घर सान
आता ते कोठे गेले
बाल्याचे हे भुकेले
मन पुसे II १३ II
— माधव ज्यूलियन
No comments:
Post a Comment