विद्यार्थ्याप्रत

(जाति – महती)

महत्व भारी आहे या पृथ्वीचें,
त्याहुनि अतिशय या सगळ्या विश्वाचें
परि तुजमध्यें महतीचें जें बीज
त्याहुनि कांहीं मोठी नाहीं चीज—
ठसव मनीं हें साचें;
बाबा !
हें वच बहु मोलाचें.


अग्नि असे हा तेजस्वी रे फार,
त्याहुनि भारी सूर्य नभीचा थोर;
परि किरण जो तुजमध्यें सत्याचा
प्रकाश सर्वोत्तम तो आहे त्याचा;
घोक सदा हें वाचे,
बाबा !
हें वच बहु मोलाचें.


पृथ्वीमध्यें रत्नें बहु, आहेत;
आकाशी तर असंख्य दिसताहेत;
परि एक रत्न तुजमध्यें जें सच्छील
कोणाला नच सर त्याची येईल;
स्मरण असूं दे याचें,
बाबा !
हें वच बहु मोलाचें.


स्नायूंमध्यें पुष्कळ आहे शक्ति,
नृपवेत्रीं तर फारच आहे म्हणती;
परि एक एक जो नवा शब्द तूं शिकसी
शक्ति तयाची उलथिल सर्व जगासी ! —
पठन तर करीं त्याचें,
बाबा !
जग हें बदलायाचें.



— केशवसुत (समग्र केशवसुत)