वेगळीच जात तुझी; वेगळाच ताल
तूं अफाट वाट तुझी; एकटाच चाल.
एकटाच चालत जा; दूर दूर दूर
गात गात तूंच तुझा; एकटाच सूर
एकटाच चालत जा; उंच आणि खोल
बोल आणि ऐक पुन्हा; तूं तुझाच बोल
तूं असाच झिंगत जा; विस्मरून पीळ
तूं असाच फुंकीत जा; अर्थशून्य शीळ
अंतरात पाहत जा; भास तूं तुझेच
शांततेत ऐकत जा; श्वास तूं तुझेच
खोल या दरीत अशा; गर्द साऊलीत
हो निमग्न तूंच तुझ्या; मंद चाहुलीत.
- ना. घ. देशपांडे
तूं अफाट वाट तुझी; एकटाच चाल.
एकटाच चालत जा; दूर दूर दूर
गात गात तूंच तुझा; एकटाच सूर
एकटाच चालत जा; उंच आणि खोल
बोल आणि ऐक पुन्हा; तूं तुझाच बोल
तूं असाच झिंगत जा; विस्मरून पीळ
तूं असाच फुंकीत जा; अर्थशून्य शीळ
अंतरात पाहत जा; भास तूं तुझेच
शांततेत ऐकत जा; श्वास तूं तुझेच
खोल या दरीत अशा; गर्द साऊलीत
हो निमग्न तूंच तुझ्या; मंद चाहुलीत.
- ना. घ. देशपांडे
2 comments:
ज्योत ही कविता मी शोधत होते. इथे मिळाली. शाळेत होती. त्या आठवणी जाग्या झाल्या. धन्यवाद.
वर्षा शेडगे, पुणे.
कविता वाचून बालपण आठवले
Post a Comment