आधीं होते मी दिवटी
शेतकर्यांची आवडती
झाले इवली मग पणती
घरांघरांतुन मिणमिणती !
समई केले मला कुणी
देवापुढतीं नेवोनी
निघुनी आले बाहेर
सोडीत काळासा धूर !
काचेचा मग महाल तो
कुणी बांधुनी मज देतो
कंदिल त्याला जन म्हणती
मीच तयांतिल परि ज्योती.
बत्तिचे ते रूप नवे
पुढे मिळाले मज बरवें
वरात मजवांचून अडे
झगझगाट तो कसा पडे !
आतां झाले मी बिजली
घरे मंदिरें लखलखली
देवा ठाउक काय पुढें
नवा बदल माझ्यांत घडे.
एकच ठावे काम मला
प्रकाश द्यावा सकलांला
कसलेही मज रूप मिळो
देह जळो अन् जग उजळो !
— वि. म. कुलकर्णी
शेतकर्यांची आवडती
झाले इवली मग पणती
घरांघरांतुन मिणमिणती !
समई केले मला कुणी
देवापुढतीं नेवोनी
निघुनी आले बाहेर
सोडीत काळासा धूर !
काचेचा मग महाल तो
कुणी बांधुनी मज देतो
कंदिल त्याला जन म्हणती
मीच तयांतिल परि ज्योती.
बत्तिचे ते रूप नवे
पुढे मिळाले मज बरवें
वरात मजवांचून अडे
झगझगाट तो कसा पडे !
आतां झाले मी बिजली
घरे मंदिरें लखलखली
देवा ठाउक काय पुढें
नवा बदल माझ्यांत घडे.
एकच ठावे काम मला
प्रकाश द्यावा सकलांला
कसलेही मज रूप मिळो
देह जळो अन् जग उजळो !
— वि. म. कुलकर्णी