एकदा एक कळी खूप खूप रुसली
पानांचा घुंघट ओढून बसली
धुक्याने आणले दवांचे मोती,
गुंफुन ठेवले पानांच्या भोवती
आंजारुन पाहिले, गोंजारून पाहिले,
कळीच्या ओठावर हसू नाही पाहिले
सूर्याने धाडले किरणांचे दूत,
चमचमणारा घेऊन मुकुट
आळवून पाहिले, विनवून पाहिले,
कळीच्या मुखावर भाव नाही फुलले
गरगर घेतली वाऱ्याने गिरकी
कळीच्या गालावर मारली टिचकी
वाऱ्याने घातली गाण्याची भूल
कळीचे एकदम झाले फुल
— वंदना विटणकर
संकल्पना : श्रीमती वनमाला पाटील, जालना
ह्या कवितेच्या शिर्षकाविषयी साशंकता आहे, कुणाला माहीत असल्यास कळवावे.
पानांचा घुंघट ओढून बसली
धुक्याने आणले दवांचे मोती,
गुंफुन ठेवले पानांच्या भोवती
आंजारुन पाहिले, गोंजारून पाहिले,
कळीच्या ओठावर हसू नाही पाहिले
सूर्याने धाडले किरणांचे दूत,
चमचमणारा घेऊन मुकुट
आळवून पाहिले, विनवून पाहिले,
कळीच्या मुखावर भाव नाही फुलले
गरगर घेतली वाऱ्याने गिरकी
कळीच्या गालावर मारली टिचकी
वाऱ्याने घातली गाण्याची भूल
कळीचे एकदम झाले फुल
— वंदना विटणकर
संकल्पना : श्रीमती वनमाला पाटील, जालना
ह्या कवितेच्या शिर्षकाविषयी साशंकता आहे, कुणाला माहीत असल्यास कळवावे.
4 comments:
Thanks my holiday work
Thanks really
ही माझ्या बालपणीची कविता आहे, इयत्ता दुसरी बहुतेक
3ri la 20 number
Thanks, this recalled school days memories..
Post a Comment