ऐकव तव मधु बोल, कोकिळे,
ऐकव तव मधु बोल ॥धु.॥नकोत मजला मैना, राघू,
साळुंकी, चंडोल
नकोत मजला विविध सुरांचे
कृत्रिम हे हिंदोल ॥१॥
एक तुझा स्वर आर्त खरोखर
वाटे मज बिनमोल,
वसंत नाहीं अजूनि संपला,
कां झालीस अबोल? ॥२॥
सुखें वसंतासंगें जा मग
पहावया भूगोल,
गा शेवटचा बोल लपूनहि
पर्णांमाजीं खोल. ॥३॥
पाहिन नंतर वाट वर्षभर
दाबुनि चित्त विलोल
नको करुं पण आस एवढी
जातां जातां फोल ! ॥४॥
- माधव जूलियन (माधव त्र्यंबक पटवर्धन)
No comments:
Post a Comment