मीच माझा एककल्ली एकटा चालीत गेलो
आडवाटेने पिसाटाच्यापरी बेहोश झालो
ना कुठे आधार आणिक ना गतीला अंत होता
मात्र पायींच्या बळाला जागता आवेग होता
ना क्षिती होती कशाची, मी मला उधळीत गेलो
अन् धुळीच्या लक्तरांची लाज गुंडाळून आलो
मज कळेना चालतांना दु:ख कैसे फूल झाले
अन् कुणाचे दिव्य आशीर्वाद मज घेऊन आले
अक्षरे चुरगाळिता मी अमृताचे कुंभ प्यालो
अन् उद्याच्या जीवनाची सांगता घेऊन आलो.
— ना. धों. महानोर (रानातल्या कविता)
आडवाटेने पिसाटाच्यापरी बेहोश झालो
ना कुठे आधार आणिक ना गतीला अंत होता
मात्र पायींच्या बळाला जागता आवेग होता
ना क्षिती होती कशाची, मी मला उधळीत गेलो
अन् धुळीच्या लक्तरांची लाज गुंडाळून आलो
मज कळेना चालतांना दु:ख कैसे फूल झाले
अन् कुणाचे दिव्य आशीर्वाद मज घेऊन आले
अक्षरे चुरगाळिता मी अमृताचे कुंभ प्यालो
अन् उद्याच्या जीवनाची सांगता घेऊन आलो.
— ना. धों. महानोर (रानातल्या कविता)
No comments:
Post a Comment