पिवळे तांबूस उन कोवळे पसरे चौफेर
ओढा नेई सोने वाटे वाहुनिया दूर.
झाडांनी किती मुकुट घातले डोकिस सोनेरी
कुरणांवर, शेतात पसरला गुलाल चौफेरी !
हिरवे हिरवेगार शेत हे सुंदर साळीचे
झोके घेते कसे, चहुकडे हिरवे गालीचे !
सोनेरी, मखमली, रुपेरी, पंख कितीकांचे
रंग किती वर तऱ्हेतऱ्हेचे इंद्रधनुष्याचे !
अशी अचल फुलपांखरे फुले साळिस जणु फूलती
साळीवर झोपली जणु का पाळण्यात झुलती !
झुळकन, सुळकन इकडुन तिकडे किति दुसरी उडती !
हिरे, माणके, पांचू फुटुनी पंखचि गरगरती !
पहा पांखरे चरोनि होती झाडावर गोळा,
कुठे बुडाला पलीकडिल तो 'सोन्याचा गोळा' ?
— भा. रा. तांबे
ओढा नेई सोने वाटे वाहुनिया दूर.
झाडांनी किती मुकुट घातले डोकिस सोनेरी
कुरणांवर, शेतात पसरला गुलाल चौफेरी !
हिरवे हिरवेगार शेत हे सुंदर साळीचे
झोके घेते कसे, चहुकडे हिरवे गालीचे !
सोनेरी, मखमली, रुपेरी, पंख कितीकांचे
रंग किती वर तऱ्हेतऱ्हेचे इंद्रधनुष्याचे !
अशी अचल फुलपांखरे फुले साळिस जणु फूलती
साळीवर झोपली जणु का पाळण्यात झुलती !
झुळकन, सुळकन इकडुन तिकडे किति दुसरी उडती !
हिरे, माणके, पांचू फुटुनी पंखचि गरगरती !
पहा पांखरे चरोनि होती झाडावर गोळा,
कुठे बुडाला पलीकडिल तो 'सोन्याचा गोळा' ?
— भा. रा. तांबे
3 comments:
Nice poem
खूप छान आहे कविता ४थी ला असताना सरांनी पाठ करून घेतली होती कविता आतापर्यंत लक्षात आहे आणि पाठ पण आहे.माझी आज पर्यंतची सर्वात आवडती कविता आहे.
परत बालपणामध्ये विहार करुन आलो.रम्य ते बालपण व हवीहवीशी बालभारती.
Post a Comment