शब्द

शब्द बापडे केवळ वारा । अर्थ वागतो मनांत सारा ॥
नीट-नेटका शब्द-पसारा । अर्थाविण पंगू ॥१॥

मनामनांचा संगम झाला । हॄदया हॄत्संदेश मिळाला ॥
शब्द बोबडा अपुरा पडला । निरुपम घे गोडी ॥२॥

शुद्धाशुद्धाकडे बघावें । वैयाकरणीं शब्द छळावे ॥
शुष्कबंधनीं कां गुंतावें । प्रेमळ हॄदयांनीं ? ॥३॥

व्याकरणाचे नियम कशाला । कोण मानतो साहित्याला ?
उठला जो हॄदयास उमाळा । हॄदयीं विरमावा ॥४॥

सुंदर वाक्यें शब्द मनोहर । सरस्वतीचे मंजुळ नूपुर ॥
ऐकायातें हटून अंतर । बसो पंडितांचें ॥५॥

ममतेचे दो घांस घ्यावया । प्रेमरसाचे घुटके प्याया ॥
उत्कंठित-उत्सुक, त्या हॄदयां । काय होय त्यांचें? ॥६॥

अशुध्द वाक्यें शब्द मोडके । अवाच्य अक्षर वर्ण तोटके ॥
गोड असे अमृताचे भुरके । होती प्रीतीनें ॥७॥


— वासुदेव बळवंत पटवर्धन ऊर्फ कवी वसंत