दुध्या कवडीचे डाव
बाई ! कमळ कमळ,
गोड चिडीचं ग नांव !
जरी बोलते ही मैना,
माझी अजून बोबडे
मला लागती ते बाई,
खडीसाखरेचे खडे !
सर्व्या जगाचं कौतुक,
इच्या झांकल्या मुठीत
कुठें ठेवूं ही साळुंकी,
माझ्या डोळ्यांच्या पिंजर्यात !
कसे हांसले ग खुदकुन्,
माझ्या बाईचे हे ओंठ
नजर होईल कोणाची,
लावुं द्या ग गालबोट !
— वि. भि. कोलते (विष्णु भिकाजी कोलते)
1 comment:
Sir/ ma'am,
Good to see old balbharathi Kavita it made my mom nostalgic.
Although would like request you for one old balbharathi pome which is 'आकाशी अंगनी रांगत आला'.
Please share me this pome, as this pone is a lullababy and a mother now.
Post a Comment