भिंत खचली, कलथून खांब गेला,
जुनी पडकी उद्ध्वस्त धर्मशाळा;
तिच्या कौलारीं बसुनि पारवा तो
खिन्न नीरस एकांतगीत गातो. ll १ ll
गोड हिरव्या झुबक्यांत दडायाची.
उष्ण झळ्या बाहेर तापतात
गीतनिद्रा तव आंत अखंडीत ll ३ ll
जुनी पडकी उद्ध्वस्त धर्मशाळा;
तिच्या कौलारीं बसुनि पारवा तो
खिन्न नीरस एकांतगीत गातो. ll १ ll
सूर्य मध्यान्हीं नभीं उभा राहे,तुला नाहीं परि हौस उडायाची
घार मंडळ त्याभंवतिं घालिताहे.
पक्षि पानांच्या शांत सांवल्यांत
सुखें साखरझोपेंत पेंगतात. ll २ ll
गोड हिरव्या झुबक्यांत दडायाची.
उष्ण झळ्या बाहेर तापतात
गीतनिद्रा तव आंत अखंडीत ll ३ ll
चित्त किंवा तव कोवळ्या विकारें
दुखतखुपतें का सांग, सांग बा रे !
तुला कांहीं जगतांत नको मान !
गोड गावें मग भान हें कुठून ? ll ४ ll
पुरी क्षणही कोठून टिकायाची ?
दुःखनिद्रे निद्रिस्त बुध्दराज
करूणगीतें घुमवीत जगी आज. ll ५ ll
दुःखनिद्रा ती आज तुला लागे
तुझें जगही निद्रिस्त तुझ्या संगे
फिरे माझ्या जगतांत उष्ण वारें,
तुला त्याचें भानही नसे बा रे ! ll ६ ll
अपूर्ण
— बालकवी
No comments:
Post a Comment