शांताचेया घरा

जेथ शांताचेया घरा । अद्भूतु आला आहे पाहुणोरा ।
आणि येरां हिं रसां पांतिकरां । जाला मानु ॥ १ ॥

वधुवरांचिये मीळणीं । जैसिं वर्‍हाडियां हिं लुगडीं लेणीं ।
तैसे देशिचिये सुखासनीं । मिरवले रस ॥ २ ॥

परि शांताद्भुत बरवें । जेथ डोळेयांचा अंजुळिं घेयावें ।
जैसे हरिहर प्रेमभावें । आले खेवां ॥ ३ ॥

नातरि अवंसेचां दिसीं । भेटलीं दोन्हीं बिंबें जैसीं ।
तेवि येकवळा रसीं । केला जेथ ॥ ४ ॥

मीनले गंगेयमुनेचे ॐ(ओ)घ । तैसें यां रसांचें जालें प्रयाग ।
ह्मणौनि सुस्नात होंत जग । आघवें एथ ॥ ५ ॥

मध्यें गीतासरस्वती गुपित । आणि दोन्ही रस वोघ मूर्त्त ।
यालागि त्रिवेणी होये उचित । फावली बापा ॥ ६ ॥

ह्मणौनि भलेतेणें एथ न्हावें । प्रयागीं माधवीं विश्वरूपातें पाहावें ।
एतुलेनि संसारा देयावें । तिळोदक ॥ ७ ॥

हें असो ऐसें सावेव । जेथ सांसिनले आथि रसभाव ।
जेथ श्रवणसुखाची राणिव । जोडली जगा ॥ ८ ॥

जेथ शांताद्भुत रोकडे । आणि एरां रसां पडप जोडे ।
हें अल्प चि परि उघडें । कैवल्य जेथ ॥ ९॥

हें सारस्वताचें गोड । तुह्मीं चि लाविलें जी झाड ।
तरि अवधानामृतें वाड । सिंपौनि कीजो ॥ १० ॥

मग हें रसभावफूलीं फुलैल । नाना फळभारें भरैल ।
तुमचेनि प्रसादें होइल । उपयोगु जगा ॥ ११ ॥


– संत ज्ञानेश्वर

(ज्ञानेश्वरी : अध्याय अकरावा)
पाठ्यपुस्तकात गाळलेल्या ओव्या : १, ८, ९, १३ ते १८

(Compiled by : Ms. Mrudula Tambe, Mumbai)