जसा दिस बुडून जाई काळोखाचे राज्य असे
आम्ही बसू दरवाज्यात झोपडीत साधा दिवा नसे
घरोघरी दिवे लागत चुलीलाही जाळ लागे
भाकरी जात बडविल्या कुठे चून कुठे वांगे
नाकात जाई वास त्याचा पोटात असे अंधार सारा
तसे येई भडभडून आसवांच्या डोळ्यांत धारा
अंधाराला चिरत तेव्हा एक सावली जड येई
डोई तिच्या भारा असे, चालतांना तोल जाई
काळी काळी, कृश देह, ती असे माझी माय
वणवण सकाळपासून मोळीसाठी रानात जाय
वाट पाहात बसू कधी तिची, सारे आम्ही भाऊ
मोळी नसे विकत तेव्हा, भुकेलेले झोपी जाऊ
एकदा काय झाले कसे, आम्हा काही कळले नाही
माय आली पाय बांधून भळाभळा रक्त वाही
चावला साप मोठा काळा दोन बाया होत्य सांगत
फणा काढून मारला त्याने हळूच गेला निघून रांगत
माय पडली धरणीवर... गंडे झाले, मंत्र झाले, वैद आला
दिवस निघता निघता तिच्या देहातून प्राण गेला
हंबरडा फोडला आम्ही, तो विरला वाऱ्यावर
माय तरी सोडून गेली चिल्लेपिल्ले वाऱ्यावर
शोधते माझी नजर माय, आता मी उदास होतो
दिसता कृश मोळीवाली मोळी तिची विकत घेतो.
— वामन निंबाळकर (वामन सुदामा निंबाळकर)
आम्ही बसू दरवाज्यात झोपडीत साधा दिवा नसे
घरोघरी दिवे लागत चुलीलाही जाळ लागे
भाकरी जात बडविल्या कुठे चून कुठे वांगे
नाकात जाई वास त्याचा पोटात असे अंधार सारा
तसे येई भडभडून आसवांच्या डोळ्यांत धारा
अंधाराला चिरत तेव्हा एक सावली जड येई
डोई तिच्या भारा असे, चालतांना तोल जाई
काळी काळी, कृश देह, ती असे माझी माय
वणवण सकाळपासून मोळीसाठी रानात जाय
वाट पाहात बसू कधी तिची, सारे आम्ही भाऊ
मोळी नसे विकत तेव्हा, भुकेलेले झोपी जाऊ
एकदा काय झाले कसे, आम्हा काही कळले नाही
माय आली पाय बांधून भळाभळा रक्त वाही
चावला साप मोठा काळा दोन बाया होत्य सांगत
फणा काढून मारला त्याने हळूच गेला निघून रांगत
माय पडली धरणीवर... गंडे झाले, मंत्र झाले, वैद आला
दिवस निघता निघता तिच्या देहातून प्राण गेला
हंबरडा फोडला आम्ही, तो विरला वाऱ्यावर
माय तरी सोडून गेली चिल्लेपिल्ले वाऱ्यावर
शोधते माझी नजर माय, आता मी उदास होतो
दिसता कृश मोळीवाली मोळी तिची विकत घेतो.
— वामन निंबाळकर (वामन सुदामा निंबाळकर)
26 comments:
काळजाला हात घालणारी,रडवणारी कविता! ग्रामीण भागात अजूनही हे चित्र असेच आहे!
2-3 divas manatun nahi geli kavita..... Aapratim
Padrat tichya mayecha sagar
Goad tiche bolne jadi sakhr....
फार सूंदर काव्य
Good poem
काळजात कायम जागा असणारी अप्रतिम कवीची अप्रतिम कविता
It is very good poem 🥰🥰
कवींना सलाम
हातावरचे पोट असताना, पोटातून ओठावर येणाऱ्या शब्दांनी वास्तवतेचे दर्शन घडविणारी, काळजाला भिडणारी कविता.....राजन लाखे, पुणे
Ho bhau Manala Lagnari kavita aahe
ही कविता आम्हाला 8 वी मध्ये होती आणि या कवितेला आम्ही चाल ही छान लावलेली 👌👌
This poem has seprate fan base...🤩
अश्रू शाळेतही आलेच होते आज पुन्हा तीच कविता वाचून आलेत ❤️
Heart touching poem.
माय कवितेचे प्रश्न उत्तरे
सौ उषाताई विठ्ठल कोळी (सरपंच ग्रामपंचायत lanjud जिल्हा बुलडाणा ) यांनी साहित्यिक वामन निबाळकर यांच्या नावाने वाचनालय व अभ्यासिका सुरू करण्याचे ठरविले आहे कारण निंबाळकर हेच माझ्या गावचे आहे त्यांना माझे त्रिवार अभिवादन
मेरा गाव मेरा देश
भावार्थ
अप्रतिम काव्य
Saransh in marathi
Yah Poem Hame 8th me thi
स्पर्धा परीक्षेची तयारी करत असताना मन थोड वेगळा विचार करायला लागत किंवा अभ्यास होत नाही तेव्हा ही कविता आठवायची मग बरोबर अभ्यास करावा वाटतो .....
ह्रदयाला हात घालणारी,हृदयस्पर्शी कविता!आई आणि तिच्या असंख्य आठवणी यासह डोळ्यात पाणी आणणारी कविता!!!
Jevha mi 8th class la hoto tevha mala hya kavite mule tondi parikshet 10% paiki 10% marks hote tevha pasun hi kavita majhi favourite aahe...❤️🤗
आईशिवाय जग रिकामं असतं
काही झालं तरी आईला काही होता कामा नये 🥺🥺
lavkr nhi visrnr he kavita
so hearttouching...
i remember my aai when i read this..
ही कविता आम्हाला शाळेत होती इयत्ता तर आठवत नाही पण २०१२-१३ ची ला होती बहुतेक आज किती वर्षाने ही कविता वाचली पण आजपण तेवढेच अश्रू आले ❤️🥺
Post a Comment